Ο Ωκεανός που αγνάντευε τον ωκεανό

Στο μονάκριβο, χάλκινο και στοργικά στιλβωμένο δίσκο του, ο Αλεχάνδρο κουβαλά σήμερα ένα επιπλέον φορτίο. Αυτό είναι εύκολο να το εικάσει κανείς, αφού η συνηθισμένη παραγγελία των δύο κατάπικρων, λασπόχρωμων καφέδων και των επτά υπέργλυκων μαντλέν που ταξιδεύει καθημερινά εβδομηνταεπτά μαρμάρινα σκαλιά έχω χρονομετρήσει πως συμπίπτει ακριβώς με επτά λεπτά στο εταιρικό ηλιακό ρολόι, την αλλαγή βάρδιας των κουκουλοφόρων καθαριστριών και την εμφάνιση του Ασβέστη , ενός πάλλευκου γάτου απαράμιλλης γοητείας που όλοι οι συνάδελφοι αγαπούμε, στο στομάχι του οποίου ταϊζω εγώ ο ίδιος, ανασηκώνοντας ελάχιστα την αριστερή μανσέτα του ακριβού πουκαμίσου μου, την έβδομη υπέργλυκη μαντλέν λύνοντας έτσι κάθε ενδεχόμενη παρεξήγηση . Αν η επιστήμη είχε εξελιχθεί αρκετά ώστε να εφεύρει έναν σιγαστήρα με ακτίνα δράσης όλη την πόλη ή τουλάχιστον το κεντρικό κομμάτι της, στο οποίο και στεγάζεται η Εταιρεία, και η πολιτεία είχε προνοήσει ώστε να αγοράσει και ακολούθως ενεργοποιήσει τη δράση του, ως εκπαιδευμένος ακροατής και χρόνιος παρατηρητής πουλιών θα μπορούσα να είχα προσθέσει και τον ήχο των φλιτζανιών και πιατικών στην ομάδα των αμετάβλητων παραγόντων που σηματοδοτούν την άφιξη του καφετζή μας.

Ο Ασβέστης, όμως, έχει πάρει ήδη πρωινό, έχει ήδη τεντωθεί, ήδη γλείψει τα μουστάκια του και κουλουριασμένος γουργουρίζει ικετευτικά κάτω από την καρέκλα μου για το συνηθισμένο επιδόρπιο. Αν ο Ασβέστης, ήταν δυο μέτρα ψηλότερος , θα διαπίστωνε ιδίοις όμμασι ότι , παρόλο που το εταιρικό παραληλλόγραμο , μαρμάρινο τραπέζι έχει στρωθεί από τις καθαρίστριες της πρώτης βάρδιας με το δευτεριάτικο λευκό, κεντητό τραπεζομάντηλο, είναι άδειο άκομα, αφού ένα πρόσθετο φορτίο του πεντακάθαρου δίσκου του καφετζή μας έχει καθυστερήσει με πρόχειρους υπολογισμούς τουλάχιστον δύο ολόκληρα λεπτά την παράδοση του πρωινού μας. Επιπλέον, αν εκτός απο την παραπάνω υπόθεση ίσχυε και η υπόθεση ότι ο Ασβέστης με αγαπούσε περισσότερο από τους απρόσωπους συναδέλφους μου, θα έσκιζε χωρίς οίκτο το πρόσωπο του Αλεχάνδρο που μόλις έφτασε, τιμωρώντας τον για το μαρτύριο στο οποίο υπέβαλε τόσο εμένα όσο και τη φίλτατη Καμίλα, το να μας αφήσει δηλαδή -ανήκουστο- νηστικούς σαν άλλους νεοσσούς σε κείνη την γυμνή, καυτή, τσιμεντένια ταράτσα στο κέντρο της πόλης.

Είναι πανεύκολο για τον καθένα που δεν έχει καν διατελέσει χρόνιος παρατηρητής πουλιών και δη ορνίθων ,όπως εγώ  να αντιληφθεί τη μεταμέλεια του Αλεχάνδρο από τον τρόπο που έχει χαμηλώσει το ανοιχτόχρωμο βλέμμα του, εχει σφίξει τα ζυγωματικά του και ρυτιδιάσει το μέτωπό του. Η θλίψη του  φαίνεται να είναι διπλή σήμερα, ημέρα Δευτέρα, αφού η απρογραμμάτιστη καθυστέρηση  έγινε λόγος να αναβληθεί η παρουσίαση του αναγεννημένου εαυτού του όπως συνήθιζε κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα σκηνοθετώντας μια εξαντλητικά προβαρισμένη εκδοχή του εαυτού του την οποία υιοθετούσε για το υπόλοιπο του μήνα αποκλειστικά, όμως, στον εργασιακό χώρο απ όσο γνώριζα . Για παράδειγμα, τον Μάρτη ο Αλεχάνδρο μας ήταν ο Γανυμήδης, τον Απρίλη ο Οδυσσέας, τον Μάη η Ιωάννα της Λωραίνης και αυτόν τον καυτό Ιούνη ήταν ξεκάθαρο πως είχε αποφασίσει να υποδυθεί έναν χαρακτήρα του διάσημου αλκοολικού, Φιοντόρ Ντοστογιέβσκη.

'Αλεξέι ! Έχεις κάτι για μένα ;' τον ρώτησα συγχωρώντας με την απρόσμενη οικειότητα μου απέναντι στο νέο του εαυτό ( Σημειωτέον ότι οι σχέσεις μας δεν ήταν ίδιες με όλες τις εκδοχές του Αλεξέι μας. Εγώ φερ'ειπείν είχα σκοτωθεί με τον Οδυσσέα και είχα ζητήσει σε γάμο την Ιωάννα της Λωραίνης ) το  λάθος του να καθυστερήσει τραγικά το πρωινό μας. Εμφανώς ντροπιασμένος ακόμη, ο Αλεξέι μου παρέδωσε έναν ημιδιάφανο ογκώδη φάκελο και με μισή υπόκλιση αποσύρθηκε αθόρυβα στη δροσιά της μαρμάρινης σκάλας κατεβαίνοντας με ιλλιγιώδη ταχύτητα τα εβδομηνταεπτά πανομοιότυπα σκαλιά της, διακινδυνεύοντας την ισορροπία του αφού οι καθαρίστριες της πρώτης βάρδιας είχαν σφουγγαρίσει ταυτόχρονα με την κατάβασή τους τη σκάλα που δεν είχε εντελώς στεγνώσει πριν την άφιξή του.